"Düşmanlarınızı kazanmak için dostlarınızın gönlünü kırmayınız; sonra düşmanlarınızı kazanamadığınız gibi, dotlarınızdan da olursunuz." {Horasanlı Ebu Müslim}

Ey gâfil insan!
Eey bu harâb olacak evi tâmir eyliyen!
Fazla emek verme ki, bir gün çıkar elinden.
Bu dünyâ bir “Köprü”dür, sen geçip gitmeye bak.
Kimseye kalmamış ki, sana kalsın bu konak.
Harâb olacak şeye, bu îtinâ, bu meyil,
Akıllı olanların yapacağı iş değil.
Ey aklını fikrini, dünyâya veren kişi!
Vaz geç ki, Hak teâlâ beğenmiyor bu işi.
Zîrâ yaratıldı ki bu insanlar ve cinler,
Yalnız Hak teâlâya ibâdet eylesinler.
Ey gönlünü dünyâya kaptıran gâfil insan!
Yaldızlı süslerine aldanma sakın amân!
Dışı “Güzel” görünür, lâkin aldatıcıdır.
Üzeri şeker kaplı, içi gâyet acıdır.
O öyle bataktır ki, yutar çok insanları.
Ona aldananların hüsrân olur sonları.
İnsanların kalbini bakın ki kazanmaya,
Zîrâ bu sebep olur “Hak rızâsı” almaya.
Her insana edin ki çok iyilik ve ihsân,
Zîrâ lutf-ü ihsânın kulcağızıdır insan.
Sana zarar, sıkıntı gelirse bir kimseden,
Ona gücün yetse de, affedici ol hemen.
Ey insan! Her işinde unutma hiç Rabbini.
Çıkarma hâtırından, O’nun emirlerini.
Bahşetmiş sana Allah ne mükemmel âzâlar.
O’nun emrine göre kullan ki, yanmıyalar.
Allah’tan başkasından etme ki bir şey talep,
Onlar da, senin gibi âciz birer “Kul”dur hep.
Allah’ın kullarına ver ki neş’e ve sevinç,
Âhirette sıkıntı görmiyesin sen de hiç.
Gizle, ifşâ etme ki herkesin günâhını,
Gizlesin Allah dahî yârın senin aybını.
Sen, darda kalanlara yardım et ki bu günde,
Allah da yardım etsin sana mahşer gününde.
“Ni’metullah Geylânî”

Demokrasi

Demokrasi denince; “Demokrasi, bu ümmete Allah’ın bir lütfudur” diyen yazar arkadaşım aklıma gelir. Allah, lütuf olarak (hâşâ) kendi sistemini değil de beşerin icat ettiği demokrasiyi lütuf olarak göndermiş oluyor. Aslında söylemek istediği, İslam’ı idare edenler seçimle oluyor, demokrasiler de seçimle olur. Demokrasi İslam’a aykırı değildir demek istiyor. Bu tür düşünceler zorlayıcıdır. Sisteme mazeret üretme ya da, içindeki hastalığa cevap bulmadır. İçindeki sıkıntıya çare aramadır. Her düşünen bilir ki, iki sistemin de hedefi farklıdır. Beşer içerikli olanın hedefi, insan ve insanın nefsini tatmindir. İlahi içerikli olanın hedefi adalet ve eşitliği sağlamak, ahirete iyi bir kul olarak gelmesidir.
İçinde yaşanılan sistem demokrasi olabilir, insanlar da onun emir ve sultasında bulunabilir. Değişmeyen kuralı, kanunlarını insan yapar, beşerin istek ve arzularına göre değişim gösterir ya da yenilenir.
İslami kanunlar ise değişmez, insanın istek ve arzularına göre şekil almaz, ilahi kanunlar önünde herkes eşittir.
Demokrasi ile İslam birbirine sempati duymaz. Birbirini reddeder. Birinin olduğu yerde diğeri yoktur. Hal böyle olunca da birini diğeri içinde yorumlamak, uyumlu göstermek, en hafifinden pişkinliktir, acizliktir.
Vahye dayanan inanç sistemine göre, demokrasi kâfirî bir sistemdir. Allah’ın hududuna müdahaledir. Kendisini Allah yerine koymadır. Güç ve kudrette Allah ile yarışmadır. İslam’da hüküm verme Allah’a aittir.
Allah;
“Hüküm vermek yalnız Allah’a aittir. Sadece ve sadece kendisine ibadet etmenizi emretmiştir. Dosdoğru din işte budur.” (Yusuf, 40)
Bugünün Türkiyesinde inananlar, beşeri güç ile vahyin arasında gidip gelmektedir. En çok güçlüğü de ‘inandım’ diyenler çekmektedir. Allah’ın emirlerine itaat ettiklerini söyledikleri halde demokrasiye de yorum getirmekteler. İslam’la demokrasinin bir arada yaşanabilirliğini iddia ederler. “Kimsenin ibadetine mani olan mı var? Camiler herkese açık” diyenlere karşı Allah’ın emirlerini hatırlatınca da “Demokrasiyi biz getirmedik, böyle bulduk. Ne yapalım? Yok ederler. Hizmet edemeyiz. Ümmeti zora sokarız. Ailemiz, kızımız, oğlumuz, işimiz, gücümüz var. Ne yapabiliriz? Yapacağımız, makam ve mevkileri işgal etmek, sistemi sistem içinde çökertmek lazımdır. Bu günün cihadı da budur” derler. Derler, derler!..
“Sistemi ayakta tutan biziz” demezler de, Allah’ın “Sizden olan emir sahiplerine itaat edin” buyruğunu da, namaz kılan, hacca giden idareciler olarak yorumlarlar. Bu tür idarecilerin çoğalması ile sistemle mücadele ettiklerini söylerler. Sistemlerin bu tür insanlarca desteklendiğini, güçlendiğini, meşruiyet kazandığını dile getirmezler.
Allah, dininin dışındaki bütün beşeri sistemleri zulüm kabul eder. Beşeri sistemler insanları ezmek için vardır. Adaleti yok etmek için vardır. İnsanların kendi arzularını tatmin için vardır. Allah bu sistemleri benimsemeyi değil ona meyletmeyi bile yasaklar:
“Zulmedenlere sakın meyletmeyin, yoksa size ateş dokunur.” (El-Hud – 113)
Seleflerimiz, zalimlerin hokkasına mürekkep koymayı, kalemlerini yontmayı, onların elbiselerini dikmeyi, onlara yardım etmeyi bile ateşe dokunma vesilesi sayar. Bugünün Müslümanı ise:
Sistemin içinde bulunmayı, onlarla hemdem olmayı hizmet saymakta, üç günlük dünya için, beşeri sistemlerle yaşamaktadır.
Allah’ın Resulü: “Ben müşriklerin ortasında duran bir Müslümandan beriyim.”
Allah: “Allah hüküm koymada kendisine ortak kabul etmez.” (Kehf – 26)
“Hüküm verme ancak Allah’a aittir.” (Yusuf – 40)
“Eğer onlara itaat ederseniz şüphesiz siz de müşriklerden olursunuz.” (Tevbe – 13)
Emirler bu kadar açık iken:
Demokrasi adına, beşeri sistemlerin kanunlarını koyma, koruma, tanzim, mü’minlere yakışmaz. Namaz kılsa da, hacca gitse de, ehl-i takva olup uçsa da mü’minin yapacağı iş değildir

Duran KÖMÜRCÜ  20 Nisan 2010 Vakit