"Düşmanlarınızı kazanmak için dostlarınızın gönlünü kırmayınız; sonra düşmanlarınızı kazanamadığınız gibi, dotlarınızdan da olursunuz." {Horasanlı Ebu Müslim}

Ey gâfil insan!
Eey bu harâb olacak evi tâmir eyliyen!
Fazla emek verme ki, bir gün çıkar elinden.
Bu dünyâ bir “Köprü”dür, sen geçip gitmeye bak.
Kimseye kalmamış ki, sana kalsın bu konak.
Harâb olacak şeye, bu îtinâ, bu meyil,
Akıllı olanların yapacağı iş değil.
Ey aklını fikrini, dünyâya veren kişi!
Vaz geç ki, Hak teâlâ beğenmiyor bu işi.
Zîrâ yaratıldı ki bu insanlar ve cinler,
Yalnız Hak teâlâya ibâdet eylesinler.
Ey gönlünü dünyâya kaptıran gâfil insan!
Yaldızlı süslerine aldanma sakın amân!
Dışı “Güzel” görünür, lâkin aldatıcıdır.
Üzeri şeker kaplı, içi gâyet acıdır.
O öyle bataktır ki, yutar çok insanları.
Ona aldananların hüsrân olur sonları.
İnsanların kalbini bakın ki kazanmaya,
Zîrâ bu sebep olur “Hak rızâsı” almaya.
Her insana edin ki çok iyilik ve ihsân,
Zîrâ lutf-ü ihsânın kulcağızıdır insan.
Sana zarar, sıkıntı gelirse bir kimseden,
Ona gücün yetse de, affedici ol hemen.
Ey insan! Her işinde unutma hiç Rabbini.
Çıkarma hâtırından, O’nun emirlerini.
Bahşetmiş sana Allah ne mükemmel âzâlar.
O’nun emrine göre kullan ki, yanmıyalar.
Allah’tan başkasından etme ki bir şey talep,
Onlar da, senin gibi âciz birer “Kul”dur hep.
Allah’ın kullarına ver ki neş’e ve sevinç,
Âhirette sıkıntı görmiyesin sen de hiç.
Gizle, ifşâ etme ki herkesin günâhını,
Gizlesin Allah dahî yârın senin aybını.
Sen, darda kalanlara yardım et ki bu günde,
Allah da yardım etsin sana mahşer gününde.
“Ni’metullah Geylânî”

Cemaat kimdir?

Dünya dönüyor, güneş, ay ve yıldızler kendi yörüngelerinde gidip geliyor. Her varış noktasında da Allah’a secde ediyorlar. ‘Vazifene dön’ emri gelinceye kadar da secdeden kalkmıyorlar. Allah’ın emrinde vazifelerini yapıyorlar. Allah’ın Resulü, deccal hadisinde:
“Artık zamanla insanlar her şeyi O’ndan gizlemeden her türlü ahlaksızlık ve haksızlığı açıktan açığa, utanmadan, tiksinmeden yapmaya başladıkları zamana kadar bu böyle devam eder. Güneş her gün Allah’ın emrini dinleyerek sabah doğudan, akşam batıdan batmaya devam eder gider. Arşın altındaki karargâhına varır. Secdeye kapanır. Ama sonunda ona ‘Kalk, battığın yerden doğ’ denir...” (Buharî, Müslim, Ebu Davud, İbn-i Mace)
Haberi, güneşin batıdan doğuncaya kadar, her şeyin seyrinde devam ettiğini bildirir. Ahir zamanda, her türlü ahlaksızlık, haksızlığın, açıkça utanmadan, tiksinmeden yapılacağını da haber verir. Bu haberler çerçevesinde, güneş doğduğu müddetçe, Hakkın olacağını, batılın çoğalacağını, şerlerin hüküm süreceğini de haber verir/ulaştırır. Herkes ve her şey emredildiğinin gereğini yapmaktadır. Ya biz!..
Allah’ın kulu ve Resulün ümmeti olarak vazifemizi yapıyor muyuz?
Allah’ın emirlerini ne kadar yerine getiriyoruz? Güneş batıdan batıncaya kadar ümmet ne yapıyor?
Kur’an elimizde, peygamber sözleri kulağımızda, biz emrinde olduğumuzu söylediğimiz halde ne kadar işin içindeyiz? Kullukta ve ümmetlikte ne kadar vazife aldık? Bir kulun, güneş batıdan doğuncaya kadar Allah yolunda cihat etmesi emredilirken, ‘ümmetim’ diyenler ne yapıyor?
Allah Resulü’nün
“Ümmetimden birileri kıyamet gününe kadar mutlaka Allah yolunda savaşacak ve zafer hep onların olacaktır. Hiçbir şey onların bu konudaki başarılarını engellemeyecektir...” (Buhari, Müslim)
Buyurduğu ümmet kimler? Böyle bir ümmet olma şerefi kimlere aittir?
Bu ümmet, Allah ve Resulü yolunda olan, onun için mücadele edendir. Onlar, kulun kınamasından, ortamın baskısından korkmayanlardır. Allah ne buyurdu, peygamber ne haber verdi ise yapandır. Beşer zaafı olarak, amma (!) zaman, zemin... diyerek kendilerine kılıf aramayanlardır. Hak bildiği yolda, ister tek başına, isterse cemaat olarak yürüyenlerdir.
Abdullah İbn-i Mesud: “Cemaat, hakka uygun olandır. Yalnız da olsa hakka uygun hareket ediyorsan, bil ki cemaat sensin.” (Serhis-Sünne Cilt 1, Sah: 8)
Günümüzde, muhtaç olduğumuz böyle bir cemaattir. Utanmadan, sıkılmadan hakkı haykırandır. Eşşeklerin sokak ortasında yaptıklarına, ‘siz eşşek oğlu eşşeksiniz’ diyenlerdir. Deccalî hareketlerin hüküm sürdüğü, tağutların at oynattığı bir zamanda ‘siz tağutsunuz, siz deccalsiniz’ diyenlerdir.
Bu cemaat, pislikten burunların tıkandığı, kötülüklerden gözlerin kapandığı, şehevî seslerden kulakların tıkandığı bir zamanda vardır. Bütün şerlere göğüs gererek kınayanın kınamasından korkmadan hakkı haykırandır. Her şart ve zeminde hakkı duyurandır. Hakkın sadece Kur’an olduğunu, Kur’an ve sünnetin hayata hakim olmasını isteyenlerdir.
Beşeri kanun, makam, mevki tanımadan hakkı haykırandır. ‘Biz Müslümanız’ diyenlerdir. Çünkü böyle bir cemaat, Allah ve Resulü’nün himayesindedir. Allah Resulü:
“Benim hakkınızda korktuğum başka bir deccaldir. Çünkü ben içinizde iken (deccal) çıkarsa sizin önünüzde onu yener, defederim. Şayet ben içinizde değilken çıkarsa herkes kendi nefsini savunarak onu yenmeye çalışır. Allah da her Müslüman hakkında benim halifemdir. Koruyucu ve yardımcımdır.” (Müslim, Ebu Davut, Tirmizi, İbn-i Mace)
Buyurduğu kimseler Allah’ın himayesindedir. Allah onlarla beraberdir. Deccal ve deccaliyete göğüs gerenlerdir. Allah’ın güneş ile kaim kıldığı bu dünyada yaşarken, Allah’a vazifesini yapanlardır. Bu vazife de, her şart ve zeminde Allah’ın Kur’an’ını haykırmaktır. Dünya değil, ahiret için hazırlanmaktır. Hak yolunun ferdi budur. Cemaati budur. Allah’ın himayesindekiler de bunlardır. Ne mutlu o ferde, ne mutlu o cemaate.

Duran KÖMÜRCÜ  21 Aralık 2009 Vakit