Yeni Harman dergisine bir mülakat verdim. Bu mülakatın bir bölümünü Milli Gazete okurlarıyla da paylaşmak isterim:

Tamam, anladık, bu devlet korkularla kuruldu ve korkular devam ediyor. Tamam, anladık, bu hükümet de korkularla kuruldu ve korkular devam ediyor. Dikkatli olmak lazım, mutedil olmak lazım, fincancı katırlarını ürkütmemek lazım falan filan. Devletin ve milletin bekası için gerekli tavizleri vereceğiz, ülkemizi maceraya sürüklemeyeceğiz, evimizin camdan olduğunu bile bile ona buna taş atmayacağız, emperyalistlerin ve yerli işbirlikçilerinin hışmını üzerimize çekmeyeceğiz, yabancı sermayeye cart curt yapmayacağız, anladık, tamam. Anlamadığımız şu: Bu fena halde ihtiyat siyasetiyle koruduğumuz şeyin korunmaya değer olduğunu nereden çıkarıyoruz? Millet çürüyor, soylu duygulardan ve davalardan geriye eser kalmıyor, gölgemizden korkmayı “realpolitik” belliyoruz, “kefenin cebi yok” bilgeliğini bırakıp vahşi kapitalizmin çarkına kapılıyoruz, bizi biz yapan bütün değerleri kaybediyoruz, paradan / futboldan / seksten / şiddetten başka kutsalı olmayan acayip bir güruha dönüşüyoruz, uyuşturucu ve fuhuş salgını ilkokullarımıza kadar yayıldı, sokaklarda akıl almaz vahşet destanları yazılıyor, tüyler ürperten gasp ve cinayet haberleri birbirini kovalıyor ve artık haber değeri taşımaz hale geliyor, bilim yuvaları olduğu iddia edilen üniversitelerimiz bu toplumsal canavarlaşmanın önüne geçmeye matuf formüller geliştirecekleri yerde genç kızların başörtülerini çekiştiriyor, faiz-döviz-borsa-stendbay-özelleştirme vaziyetlerine gömülen hükümet milletin ne hale geldiğini göremiyor, her konuda konuşan “zinde güçler” bu toplumsal canavarlaşmadan hiç bahsetmiyor, varsa yoksa laiklik… Nereye gidiyoruz böyle? Cehennemin dibine gidiyoruz! Borçları ödemekle, ekonomiyi düzeltmekle, yoksulluğu yenmekle üstesinden gelebileceğimiz bir sorun değil bu. Laikliği korumak filan zaten hikaye. Dünyanın en zengin ülkesi olsak ve laikliğin de dibini bulsak toplumsal canavarlaşma sona mı erecek? Okul arkadaşlarına tecavüz edip bu canavarlığı bütün arkadaşlarına seyrettirmek üzere filme alan lise talebelerinin derdi yoksulluk mu? Bu ülkede –inanamıyorum, gerçekten bu ülkede- çocuk pornosu pazarları laiklik bilincinin yeterince gelişmemesi yüzünden mi kuruldu? Bu hükümetin ve bu devletin hiçbir stratejik önceliği, bu memleketin adam olmasına hizmet etmiyor. Tam tersine, bu memleketin zıvanadan çıkmasına hizmet ediyor. ABD’ye meydan okusak ne olur? Bu iğrenç düzeni riske atmış oluruz. Ne güzel. A, evet, işgale filan uğrayabiliriz, şehirlerimiz yerle bir edilebilir, kitleler halinde öldürülebiliriz; ama, öte yandan, böyle bir felaket bizim soylu duygularımızı yeniden yükseltebilir, birbirimize kenetlenerek yeniden kahramanlık destanları yazabiliriz, boğazımıza kadar battığımız pislikten çıkıp yepyeni ve tertemiz bir başlangıç yapabiliriz. Büyük bir felakete uğramamak için verdiğimiz tavizlerin bizi iyice karaktersizleştirdiğini ve asıl büyük felaketin de bu olduğunu görelim artık. Beş para etmez yaşam tarzımızı koruyup da ne yapacağız? Bir zamanlar New York Kara Panterleri’nin efsanevi lideri olan Müslüman Pan-Afrikanist devrimci Doruba Bin Vahad (eskiden Richard Moore) diyor ki: “Varolmak için mücadele etmek bize yakışmaz. Biz mücadele etmek için varolmalıyız.” Hayatımızı ne pahasına olursa olsun sürdürmekten ibaret bir dava mı olur? Vatanı kurtarmak bile dava olarak yetmez bana. Bütün insanlığa ışık saçan bir medeniyetin çocuğuyum ben...

Hakan Albayrak 03.07.2006  Milli Gazete
halbayrak@yahoo.com